İLK ETKİNLİĞE KATILIM... # 25YE KAHVALTI !

İLK ETKİNLİK İLK HEYECAN!

Etkinlikleri en başından beri takip ediyorum...Çok keyifli bir şey bu...Ama ev sahibi için de bir o kadar zor bir olay bana göre...Şimdiye kadarki tüm etkinlik sahiplerine kendi adıma teşekkür ediyorum...Ellerinize, yüreğinize, emeğinize sağlık...

YE #25 Kahvaltı ev sahibi Lezize'ye yani (Sahrap ve İrem)'e(http://lezize.blogspot.com/ ve de kolaylıklar diliyorum.... Günlüğünü , tariflerini büyük bir zevkle izlediğimi de ayrıca belirtmek istiyorum.

İşte tariflerim:

Kızılcık Reçeli: Kızılcıklar oldu mu ? Selelere doldu mu? diye başlardı ama artık sele değil maalesef plastik poşetlere dolduruluyor.....Küçüklüğümde babam, annem,büyükbabam, dayım alışverişten ellerinde filelerle gelirlerdi eve veya kese kağıdına doldurulmuş meyve, sebzelerle...Ne çok şey değişmiş, ne çok şey yitirmişiz, ne çok şey hayatmıza eklenmiş biz farketmeden...

-1 kg çekirdeği temizlenmiş kızılcık(Kızılcığı iznini yaylada geçiren iş arkadaşlarımdan biri getirdi ona buradan teşekkür ederim)

-1 kg şeker

-1 tatlı kaşığı limon suyu

Kızılcıkları ve şekeri 1 gece bekletiyoruz.Ertesi gün kısık ateşte kaynatıyoruz(ben biraz fazla kaynatmışım:::(((Biraz katı oldu...Oysa az kaynatıp , güneşte bekletmek lazım....Kaynamanın son bölümlerinde limon suyunu ekliyoruz....Soğutup kavanozlara, ya da kaselere ve doğru eşe dosta ...Yoksa evde tüketilip kilo alınıyor....

Bu biraz da çocukluğum kokan bir tarif...Tadına baktığımda yaylamızdaki kızılcık ağacımız ve yaşadığım güzel çocukluğum gözlerimin önünden geçti...

Kahvaltı etkinliğini ilk gördüğümde de yine yaylada, denizde yaptığımız sabah ve akşam üzeri kahvaltıları aklıma geldi...Ne güzel günlermiş o günler....Büyükbabamın sabah erkenden kalkıp bizi yayladan Adana'ya kahvaltısız göndermemek için (o zamanlar araba filan pek yoktu sabah otobüsleri de sabah 5'de yola çıkardı)çay demlemesi, anneannemin kahvaltıyı hazırlaması...bizim ; ben yemeyeceğim mırın kırınlarımıza katlanmaları, öperek, arkamızdan su dökerek uğurlamalarını hiç ama hiç unutmayacağım...Annemin hazırladığı öğleden sonra kahvaltıları ise ayrı bir heyecandı benim için...Övelemeç, kısır, fettuş, zahter , yayladaki üzümlerimiz ile yapılmış pekmez, o pekmezle yapılmış tahin-pekmez, sünen peynir(sıcak su ile ıslanınca süner ve ben hala çok severim), yine yaylada yapılan vişne , sarı kiraz reçelleri, ekmeklerimizi batırdığımız zeytinyağı, zahter gibi lezzetleri unutmam mümkün değil...Tatları hala damağımda...Taze pidelerin kokusu hala burnumda tütüyor...Büyükbabamı, fırından aldığı ekmeklerle yayla yokuşunda karşılayışım ise hala gözlerimin önünde...Annemin hadi kızım bugün ekmeği fırından sen al deyişi ve de benim tembellik edip "ya anne hep bana söylüyorsun biraz da ablam gitsin alsın" deyişim de herhalde annemin ve ablamın kulaklarındadır::)))

Bu ekmeğim de tam bir diyet ekmek....Tarifi Ekmek Kokusu blogundan almıştım...Bu ikinci denemem...Ekmek makinam yok, elde yaptım...İkisinde de başarılı oldu...Ayrıca ekmek makinası olan arkadaşım da benim için yapmıştı...O tabii daha kabarık olmuştu...Ama tadı aynıydı...

-3/4 cup diyet kola(ılık)

-1 çay kaşığı instant maya

-1,5 cup un

Malzemeleri yoğurup mayalandırıyoruz. Şekil verip, 200 dereceli fırındfa pişiriyoruz. Fırından çıkınca taş gibi bir ekmek çıkıyor karşınıza ve panikliyorsunuz ilk yaptığınızda ama okuduklarınız sayesinde beyniniz bir anda çalışıyor, şimşekler çalıyor ve ekmeğin üzerine biraz su serpip üzerine de temiz bir bez örtüyorsunuz....15 dakika sonra yumuşacık ekmeğinizi mis gibi ekmek kokusu ile yiyorsunuz....

Bu da benim çok sevdiğim Yoğurtlu Kahvaltılık:

Aslında Antakya'nın tuzlu yoğurduyla çok güzel olur ama ben maalesef süzme yoğurt ile yaptım.

Miktarlar isteğinize göre değiştirilebilir.

-1 kase süzme yoğurt

-Tuz

-Kırmızı biber

-Nane

(Veya eklemek istediğiniz başka baharatlarla da çeşitlendirilebilir kekik vb.)

-Zeytinyağı

Hepsini bir güzel karıştırıp , ekmeklerin üzerine sürüp servis yapabiliriz veya kaseye koyup kahvaltı soframıza koyabiliriz.

Ayrıca arkadaşlarımızla yaptığımız Pazar kahvaltıları da ayrı bir renkti hayatımızda..Hala da öyle...Özellikle kış aylarında , çünkü Adana'da yaz aylarında herkes yazlıklarına, yaylalarında geçiriyor hafta sonlarını...Çoluk, çocuk hep birarada...Herkes elinde bir şeyle gelir...Çaylar demlenir, yumurtalar pişirilir,evinde ne varsa hep birlikte paylaşılır...Sonrasında mis gibi Türk kahvesi yapılır...Sohbetler, şakalar...En kötü günlerimiz bunlar olsun! Hep kahvaltı heyecanlarıyla biraraya gelelim, kötü günler uzak olsun dünyamızdan, ülkemizden, sevdiklerimizden!

Bir de hayatımın en güzel günlerini geçirdiğim Osmaniye-Aslantaş'da , bizi Aslantaş Barajı'ndan Osmaniye'ye okul için hergün getirip-götüren servis kaptanımız mavi gözlü Yusuf Abi'mizin; bizi ,yani tüm servisi evine götürüp eşine hazırlattığı kahvaltı sofrasını, evini bize açmasını, evde ne var ne yoksa bizimle paylaşmasını asla ve asla unutmayacağım....O yediğim mis gibi kokan somun ekmeğin, zeytinin , peynirin tadı, o güzel dostluğun tadı ben var olduğum sürece benimle yaşayacak...

Bu vesile ile , benim hayatımda yer almış, şu an bunu okuyan ya da okuyamayacak olanları sevgiyle anıyorum...Dualarım sizlerle...İyi ki yollarımız kesişmiş hayatın karelerinde hep beraber yer almışız.

Hepinize Sevgilerimle,