.png)
1-Sevgili Yeşim , yani yetur nasıl üzüldüm bir bilsen...Umarım kararını değiştirirsin ve yine bizlerle olursun...Ve bizi o nefis tariflerden, bilgilerden mahrum bırakmazsın...
2-Blogger , lütfen yüreğimizi hoplatma , geçen cumadan beri kendi blogum dahil blogları açamıyordum ve de çok üzülmüştüm. Acil yardımlarını esirgemeyen Sevgili Hatice ve Sevgili Betül'e çokkkk teşekkür ederim. İYİ Kİ VARLAR.
3-Geçtiğimiz cumartesi AFAD'daydım. Ve Rotary fotoğraf yarışmasını kılpayı kaçırdığımı öğrendim.Ve çok sevindim.Son 6'ya kalmış.O bile benim için iyi birşey.Aslında bu ödül-yarışma olaylarına sıcak baktığım söylenemez ama motivasyon açısından insanı olumlu etkiliyor.
Yarışmalarda jürilerin ruh durumları, jürilerin birbirleriyle olan ilişkileri fotoğraf seçimini etkiliyor ve elbette objektivite sözkonusu olmayabiliyor.Ayrıca da yarışmalarda binlerce fotoğraf oluyor, gerçekten onları elemek, incelemek de çok zor olsa gerek.
4-Dostluk, arkadaşlık hakkında zaman zaman ve de uzun uzun düşünüyorum. Bazen hayalkırıklıkları yaşıyorum, bazen şoka uğradığım anlar oluyor, bazen "peki hangi söylediğine inansam" diye düşünüyorum, sarsılıyorum...
Bazen yanlış insanlara emek verdiğimi, değer verdiğimi görüyorum...Ve kızıyorum kendime NEDEN göremiyorsun gerçekleri ...Acaba görmek mi istemiyorum???
Ve çok yakınımda olup da göremediğim, gerçek dostum olabilecek insanları istemeden ıskaladığımı görüyorum ...Ve ve çok üzülüyorum o zamanlar...ama en azından farkına varmak bile iyi birşey sanırım...
Ve sanırım ben insan tanıma özürlü biriyim...
Ya da insanlar işine geldiklerinde iyi arkadaş oluyorsun, işlerine gelmedikleri zaman uğramıyorlar yanına yönüne...
Elbette insanlar değişir, fikirleri değişir ama belirli bir duruşları vardır . Ama bazen o duruşlarında 360 derece değiştiğini görünce GÜVEN sorunu yaşıyorum.
Bir fikri olanların , bana bu konuda yardım edeceklerden mesaj-mail bekliyorum ve şimdiden teşekkür ediyorum..
FOTOĞRAFLAR VE KOLAJ: BEN
YER:İSTANBUL
5 yorum:
selam ilkay cığım nasılsın canım uzun süredir uğrayamadım yetur arkadaşım konusunda bende üzüldüm umarım çabucak döner şahane tariflerinden bizi mahrum etmez sevgiyle kal canım
İlkaycığım Yeşim'e ben de çok üzüldüm, blog listemde hoşçakalın başlığını ve bir iki satır yazısını görünce yaz geldi ara veriyor sanmıştım, ama sayfaya ulaşılamıyor, inşallah tekrar o güzel tarifleriyle gitmemek üzere geri göner...
her daim gerçek dostlarla karşılaşman dileğiyle...
Bu arada fotoğrafı da çok beğendim,
sevgiler...
Canım,
yazını okuyunca seni incitenler için üzüldüm. Dost bulmanın zor olduğu bu zamanlarda ellerinden dostlarını kaçırmalarına üzüldüm. Güven duygunun zedelenmesine üzüldüm. Ama hayatta ne öğreniyorsak yanlışlarımızdan öğrendiğimizi biliyorum. O nedenle, sen kazandın, onlar kaybetti. Bir daha dost olacaklarında neler aradığını gayet iyi biliyorsun. Hiç bir şey için üzülmeye ya da pişman olmaya değmez. Yaşanması gerekenler yaşandı diyelim ve yolumuza devam edelim.
Sevgiyle kal.
Papatyacım canım geç cevabım için kusuruma bakma ne olur...bu arada sanırım döndü yetur::))çok sevindim...sevgiyle sağlıkla kal canım....
Hatice canım benim çok teşekkürler yorumuna ve beğenine...sevgiyle ,sağlıkla kal...
Bülbülün yeri canım çok teşekkür ederim desteğine..yazdıklarında çok haklısın..bu yönden bakmam lazım...desteğine çok mutlu oldum...
sevgiyle sağlıkla kal canım...
Canım İlkay'ım...
Ben Pastacıkedi. Ama sanırım parolamı unutmuşum o yüzden Adsız olarak gönderiyorum.
Demek gittin bu haftasonu Afad'a. Ben de fazla ısrar edemedim kocişe. Ama seni görmeyi çok istemiştim. Neyse hayırlısı olsun. Ama belki de değiyordur sanırım, evde yatmak. Çünkü bu hafta doktor daha olumlu konuştu, bizim de yüreğimize biraz su serpildi. Geçen hafta ne yaptıysan aynısını yapmaya devam et çok güzel ilerlemiş dedi. Anlayacağın yatmaya devam...
Rotary de 6. sırada olmana sevindim. Kutlarım. Ama dediğin gibi yarışmalar bir ölçüt değil.
Arkadaş konusundaki soruna gelince, ben de sana sonuna kadar katılıyorum. Bazen hiç ummadığın kişiler çok iyi arkadaşın olabilirken, bazen ummadığın kişilerden ummadığın tepkiler alıp üzülebiliyorsun.
Bunun böyle olduğunu bir kez değil, birçok kez gördüm ama nedense her defasında aynı şekilde üzülüyorum. Ders alamadım, daha doğrusu yüreğime söz geçiremiyorum gidiyor.
Ama HAYAT BU İŞTE...
Allah'ım hep iyi kişilerle karşılaştırsın ve hiç hayalkırıklıkları yaşatmasın inşallah...
Seni kocamaaaan öpüyorum.
Bu arada seni o kadar özlemişim ki bloguna koyduğun facebook resminle idare ettim. Fotonun büyük halini grürüm diye hemen tıkladım ama malesef şifre mifre istedi. Zaten facebooktan hiç anlamam, çıktım malesef gerisin geri.
Bir de söylemeden edemiycem Kolajın harika olmuş canım benim kolajlarıma benzettim, belki de o yüzden çok hoşuma gitti.
Seni seviyorum arkadaşım iyi ki varsın...
Yorum Gönder